Eibarko euskara hiztegia

1. ospatze (ospatutze) . du ad. (TE). Celebrar. Gabonak gurasuegaz ospatutzia gura neuke. / Quisiera celebrar las Navidades con los padres. / Ator, ator, mutil etxera / gaztainak zimelak jatera / Gabon gaba ospatutzeko / aitaren ta amaren ondoan... / Dukiak gertau eban bere jauregixan haren osasuna ospatzeko, jai haundi bat. (Ibilt 486).

2. ospatze (ospatutze) . du ad. (OEH). Alabar, loar, elogiar, ponderar, glorificar. Nola bizi zaran aiskideren bat zerbidu gabe, hainbeste andrakume eder artian iñor ez dozula ospatzen. (Ibilt 475). / Ni bezelako gizakume apalak, ziur bai norbait ospatzen dabela, nahiz alperrik edo barre eraintzeko. (Ibilt 476).